ಕುರುಡನ ಕಾಲುದಾರಿ

ನನ್ನ ಪ್ರಾಯ 30 ವರ್ಷ.ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ ಅಕ್ಷರಗಳ ಸಹವಾಸದಲಿ ಬೆಳೆದವನು ನಾನು.ದಟ್ಟವಾದ ಕಾಫಿತೋಟಗಳ ಗವ್ವೆನ್ನುವ ಏಕಾಂತದಲಿ.ಮನುಷ್ಯರ ಒಡನಾಟವೇ ಇಲ್ಲದ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ , ಮೇಲು-ಕೀಳಿನ ತೀರದಲ್ಲೇ ಅಪ್ಪಟ ಗೆಳೆಯರಾದದ್ದು ಬರೇ ಪುಸ್ತಕಗಳು. ಅಪ್ಪನ ಓದುವ ಹುಚ್ಚಿಗೆ ಜತೆಗಾರನಾಗಿ ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡ ಭೂಪ ನಾನು.ಆದರೆ ಬಸೂ ಸರ್ ರವರ "ಬಟ್ಟೆಯೆ಼ಬುದು ಬೆ಼ಕಿಯ ಹಾಗೆ " ಪುಸ್ತಕದಷ್ಟು ಯಾವುದೂ ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರಭಾವಿಸಲಿಲ್ಲ . ದಟ್ಟವಾಗಿ ಹರಡಿದ ಈ ಕಾಫಿತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯೂ ಒ಼ದೊಂದು ದ್ವೀಪದಂತೆ . ಬಹುಶಃ ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ಸಾಯುವ ಮುನ್ನ ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದಿದ್ದರೆ ಅವರ ಸಾವಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸಾರ್ಥಕತೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತೇನೋ .... ಕವಿತೆಗಳ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಸುತ್ತು ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ, ಸಾಹಿತ್ಯದ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಕಾರಗಳ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಗೆ ಹೋಗಿ ಅನ್ಯಮನಸ್ಕನಾಗಿ ತೆಪ್ಪಗೆ ಕೂತು ಒ಼ದು ದೊಡ್ಡ ನಿಟ್ಟುಸಿರನು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ.ಆದರೆ "ಬಟ್ಟೆಯೆ಼ಬುದು ಬೆ಼ಕಿಯ ಹಾಗೆ " ನನ್ನ best ಪುಸ್ತಕ. ಇದರ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ನಾನು ಅದೆಷ್ಟು ಬಾರಿ ಓದಿದ್ದೇನೋ ನನಗಿದರ ಅರಿವಿಲ್ಲ.. ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ನೋವಾದಾಗ , ನಲಿವಾದಾಗ , ಅವಮಾನವಾದಾಗ ಸುಮ್ಮಗೆ ಕೂತು ಈ ಪುಸ್ತಕದೊಳಗೆ ನುಸುಳಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ ಆ ಸಾಲುಗಳು ನನಗೆ ಅಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಆಪ್ತವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ . ಈ ಸಾಲುಗಳು ಇಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕಾಡಲು ಕಾರಣವೇನೆಂದು ಬಹಳ ಸಲ ನನ್ನನ್

ಹೊಂಚು  ಹಾಕುವ   ಆಸೆಗೆ   ಬಲವಂತದ  ಕಡಿವಾಣ   ಹಾಕಿದೆ...   ದೂರ  ಹೋಗುವ  ಮುನ್ನ    ಮನಸ್ಸು  ಅಲ್ಲೇ ಉಳಿಯಿತು   ಬಹುಶಃ ಬುಸುಗುಟ್ಟುವಿಕೆಯೆಂದರೆ ನನಗಾಗದು;

ಅವಳೆಂದರೆ ಅವನಿಗಿಷ್ಟ ಬಹುಶಃ ಅವಳಿಗೂ ಕೂಡಾ,,, ಅಲೆ ಅಲೆಯಾಗಿ ಹನಿವ ಹಸಿವು ಸೊಬಗು ಹೆಚ್ಚಿಸೋ ಒಲವು ಹತ್ತಿರವಾಗಿಸಿದ್ದವು, ಬೆಚ್ಚಗಾಗಿಸಿದ್ದವು ,. ಈಗ ಅವನಿಲ್ಲ ಅವನ ಬೆವರನು ಮಣ್ಣ ವಾಸನೆಗೆ ಬೆರೆಸಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಹೊದ್ದು ಅವಳೀಗ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದಾಳೆ ಬಹುಶಃ ಆಸುಪಾಸಿನ ಗಾಳಿಯಲಿ ಇನ್ನೂ ಅವನ ಬೆವರಿದೆ.,.          - ಜಾನ್ ಸುಂಟಿಕೊಪ್ಪ .